,, Bal baloników”

Był sobie raz balonik,
niebieski w kropki złote.
Nie umiał wcale latać,
choć wielką miał ochotę.

Aż przyszła noc gwiaździsta,
noc tańca i muzyki.
Tej nocy sam karnawał
sprzedawał baloniki.

Na złotych były nitkach,
na cienkich, srebrnych nitkach.
Fruwały i tańczyły
leciutko jak piórka.

Już całe miasto tańczy
walczyka w takt muzyki.
Wirują nad głowami
wesołe baloniki.